Düşünceli ve saygılı yorumlarınızı bekliyoruz.

Misafir olarak yorum yapmak için bu adresi kullanın: guest@maninwhite.me

Bismillahirrahmanirrahim

Tevrat, Yaratılış 4:1-8

Adem karısı Havva ile yattı. Havva hamile kaldı ve Kayin’i doğurdu. “RAB’bin yardımıyla bir oğul dünyaya getirdim” dedi. Daha sonra Kayin’in kardeşi Habil’i doğurdu. Habil çoban oldu. Kayin ise çiftçi. Günler geçti. Bir gün Kayin toprağın ürünlerinden RAB’be sunu getirdi. Habil de sürüsünde ilk doğan hayvanlardan bazılarını, özellikle de yağlarını getirdi. RAB Habil’i ve sunusunu kabul etti. Kayin’le sunusunu ise reddetti. Kayin çok öfkelendi, suratını astı. RAB Kayin’e, “Niçin öfkelendin?” diye sordu, “Niçin surak astın? Doğru olanı yapsan, seni kabul etmez miyim? Ancak doğru olanı yapmazsan, günah kapıda pusuya yatmış, seni bekliyor. Ona egemen olmalısın.” Kayin kardeşi Habil’e, “Haydi, tarlaya gidelim” dedi. Tarlada birlikteyken kardeşine saldırıp onu öldürdü.

Bu, Allah’ın Tevrat’ta Musa’ya (sav) bildirdiği gibi, Adem’in ilk iki oğluyla ilgili hikâyenin bir bölümüdür. Sadece bunu okuyarak, Mâide Suresi’nde iki kardeşin hikâyesini okuduktan sonra sorduğumuz soruların cevaplarını alıyoruz. Artık Müslümanların Adem’in iki oğlunun isimlerini –Kabil ve Habil (Kayin ve Habil, Arapça böyle bilinir)– nereden öğrendiklerini biliyoruz. Benzer şekilde Tevrat sayesinde biliyoruz ki Kayin, iki kardeşten büyük olanıydı – ilk insan çocuğu.

Tevrat’ta yapbozun eksik olan, daha önemli başka bir parçasını bulduğumuzu fark ettiniz mi? Mâide Suresi’nde iki kardeş de kurban getirir ama Allah birininkini kabul eder, diğerininkini kabul etmez. Nedenini kimse bize söylemez. O zaman Habil kendisinden takva sahibi olarak -muttakin- bahseder. Fakat aynı zamanda açıkça kendisinin de kardeşinin de günahları olduğunu söyler. O zaman ikisinin arasında ne fark vardır ve neden Allah birinin kurbanını kabul ederken diğerininkini kabul etmez? (Yukarıdaki ayete dayanarak doğru bir cevap seçin.)

a) kardeşler farklı kurbanlar getirdikleri için

b) Habil günah işlemediği için

c) küçük çocukların şirinliği dayanılmaz olduğu için

Habil, helal bir hayvanı kurban olarak getirdi. Diğer taraftan Kabil, kendi çalışmasının ürünüyle geldi ve onu Müheymin (Hükmü Altında Tutan) için makbul bir sunu olarak kullanmaya kalkıştı.

Adem’le Havva’nın hikâyesini hatırlıyor musunuz? Allah onlara dedi ki: Günah işlerseniz öleceksiniz! Günah işlediler. Allah yaptıkları şeyin çok ciddi olduğunu ve önemli sonuçlar doğuracağını onlara açıkça gösterdikten sonra bir kurban verdi ve ilk çifti masum bir hayvanın derisiyle giydirdi. Ayrıca Kur’an’ın bunu takva libası (doğruluk giysisi) olarak adlandırdığını da hatırlayın.

Burada kurban yine doğruluğu ve Allah tarafından kabulü getirir. Bu konuyu düşündüğünüzde, Allah’ın atalarımıza ve oğullarına doğru ve makbul kurbanın ne olduğunu anlatmış olmasının gerektiği açıktır – kendisinin Adem’le Havva’ya sağladığı kurbanın aynısı. Aksi takdirde Kabil adil muamele görmemiş olacak, öfkelenmekte haklı çıkacaktı. Habil itaat edendir ve artık kendisini doğru/takva sahibi olarak görebilir. Doğru olan, günahı olmayan değildir, çünkü Habil’in de belirttiği gibi iki kardeşin de günahı vardı. Doğru olan, Allah’ın kurban hükmünü kabul ederek O’na alçakgönüllülükle boyun eğendir. Kabil, kendi çalışmasının ürününü sunarak aslında Allah tarafından ebeveynlerine gösterilen modele karşı gelir. Yaptığı şeyin Allah nezdinde yeterince iyi olduğunu düşünür. İtaat etmesine gerek olmadığını, yardıma ihtiyacı olmadığını, Allah’ın doğruluk giysisi hükmünü kabul etmesi gerekmediğini düşünür. Bu doğruluk giysisi hükmü iki kardeş arasındaki bütün farkı yaratandır – Allah’ın hükmünü kabul ederek doğru olan Habil ve kendi işinin meyvesine -kendi iyi işlerine- güvenen Kabil.

O’na göstereceğim kendi iyi işlerime güvenirsem Allah beni kabul edecek mi?

Eğer kendi iyi işlerimin beni Allah nezdinde makbul kılacağını düşünüyorsam kardeşlerden hangisinin örneğini takip ediyorum?

Allah nezdinde nasıl makbul olabilirim?