Sevgi

İncil, Matta 5:43-48

‘Komşunu seveceksin, düşmanından nefret edeceksin’ dendiğini duydunuz. Ama ben size diyorum ki, düşmanlarınızı sevin, size zulmedenler için dua edin. Öyle ki, göklerdeki Babanız’ın oğulları olasınız. Çünkü O, güneşini hem kötülerin hem iyilerin üzerine doğdurur; yağmurunu hem doğruların hem eğrilerin üzerine yağdırır. Eğer yalnız sizi sevenleri severseniz, ne ödülünüz olur? Vergi görevlileri de öyle yapmıyor mu? Yalnız kardeşlerinize selam verirseniz, fazladan ne yapmış olursunuz? Putperestler de öyle yapmıyor mu? Bu nedenle, göksel Babanız yetkin olduğu gibi, siz de yetkin olun.

Allah Sevginin Kaynağıdır

Allah sevgidir ve Allah bir sırdır. Onun yolları bizim çok ötemizdedir ama O yine de bize elini uzatır. Allah sınırsızdır ama yine de yakındır, her şeyi bilendir ama yine de her şeyi bağışlayandır. Sonsuzluğu Allah’la sürekli derinleşen bir ilişkinin tadını çıkararak yaşayacağız. Günahın gerektirdiği uzaklığa rağmen Allah kendisini sayısız yoldan belli etti. Kutsal Kitap, çocuklarıyla yeniden bağlantı kurmaya uğraşan Allah’ın hikâyesidir ve Allah’ın bize ulaşmak için kullandığı başlıca yöntemdir. Kutsal Kitap, her zaman yaratıcı, daima sabırlı ve hep O’nunla ilişkimizi onarmamızı isteyen bir Allah’ı açığa çıkarır. Sıradan insanlar tarafından yazılmış olmasına rağmen Ruh yoluyla yüreğimize nüfuz eder, gözümüzü açar ve bizi O’nun için yaşamaya ikna eder.

Allah, sadece ziyaretimize gelmeyi değil bizden biri olmayı seçen İsa Mesih yoluyla en etkileyici şekilde bize elini uzatmıştır. Ruh’ta yeniden doğabilelim diye insan olarak dünyaya gelen İsa, bize Allah’ın sevgisini ve karakterini –ve bizi öz yıkımdan kurtarmak isteyen Allah’ın neler yapabileceğini– gösterdi. Bizim kendimiz için yapamayacağımız şeyi O bizim için yaparak günahlarımızın bedelini ödedi, sonsuza dek yaşayabilmemiz için bizim yerimize öldü. Diriliş yoluyla ölümü fethetti ve bizi yuvaya götürmek üzere döneceğine söz verdi.

Bu sırada Allah bizi yalnız bırakmadı. Kutsal Ruh bizi teselli etmek, bize yol göstermek ve Allah’ın sevgisinin tanığı olarak yaşayalım diye bizi dönüştürmek için buradadır. Peygamberlere esin olan ve İsa’yı yetkilendiren, kutsal yazılara şekil veren ve dünyayı yaratan aynı Ruh, her birimizi etkin ve yetkili kılandır.

İsa ve İncil bir arkadaş ya da komşuyla olan tartışmaların ne zaman/nasıl çözüleceği konusunda ne öğretmiştir?

İncil, Matta 5:23-24

Bu yüzden, sunakta adak sunarken kardeşinin sana karşı bir şikâyeti olduğunu anımsarsan, adağını orada, sunağın önünde bırak, git önce kardeşinle barış; sonra gelip adağını sun.

Bazen Allah’a kulluk ettiğimizi söyleyebiliriz ama O’nun çocuklarından birine kötü davranmışızdır. İsa, incittiğimiz birine karşı yanlışımızı düzeltmek için gücümüzün yettiği her şeyi yaptığımızdan emin olarak, temiz bir vicdanla, Allah’a tapınmaya gelmemiz gerektiğini öğretti. Bu, insanların bizi kabul etmeye daima hazır olacağı anlamına gelmez elbette. Bizden yine de nefret edebilirler ama en azından biz doğru olanı yapmayı denemiş oluruz.

Allah’ın insanları Allah’ın sevgisini yansıtır, bu nedenle bütün insanlarla barış içinde yaşamaya çaba göstermemiz gerekir.

İncil, 1. Yuhanna 4:20

‘Allah’ı seviyorum’ deyip de kardeşinden nefret eden yalancıdır. Çünkü gördüğü kardeşini sevmeyen, görmediği Allah’ı sevemez.

Birinden nefret etmek ciddi bir şeydir. İnsanlardan nefret etmeden de onların kötü ve acımasız davranışlarından nefret edebiliriz.

İncil, 1. Yuhanna 3:15

Kardeşinden nefret eden katildir. Hiçbir katilin sonsuz yaşama sahip olmadığını bilirsiniz.

İsa’nın ve İncil’in açık öğretisi hiç kimseye karşı öfke veya nefret taşımamamız gerektiğidir. Gerçek bir Allah sevgisi anlayışına sahip olmamız ve onun herkese yansıtmamız gerekir.

Ek çalışma için:

1. Başkaları bizden nefret etse bile tek başına kalmaya razı olmak: İncil, Luka 14:26

2. Allah’ın sevgisi: İncil, 1. Yuhanna 4:8

3. Allah’ın peşinden gittiğimiz için insanlar bize kötü davrandığında ve bizden nefret ettiğinde: İncil, Matta 5:10

İsa bize bağışlama konusunda ne öğretir?

Yıldızlar gökyüzüne nasıl yakışıyorsa bağışlama da Allah’a öyle yaraşır. Affedici olmayı hak etmediğimizi bildiğimizde bağışlamayı anlamamız ve kendi yaşamlarımızda uygulamamız gerekir.

İncil, Matta 6:14-15

Başkalarının suçlarını bağışlarsanız, göksel Babanız da sizin suçlarınızı bağışlar. Ama siz başkalarının suçlarını bağışlamazsanız, Babanız da sizin suçlarınızı bağışlamaz.

Bu bilgeliği hatırlamak çok önemlidir çünkü çoğu zaman affetmeyi ağırdan alırız. Ancak Allah’ın karakterini açığa çıkaran İsa’ya göre, affedici bir ruha sahip olmamız gerekir. İsa, bize karşı kabahatli kişiyi 70 x 7 (yetmiş kere yedi kez) affetmemiz gerektiğini söyleyecek kadar ileri gider. (Matta 18:21-22)